Zuivel van de melkkoe...
Veel te grote zware uiers bij deze koe... waardoor ze niet normaal meer kunnen lopen.
Koeien worden van nature gemiddeld 20 jaar, bij ons in Nederland worden koeien gemiddeld 5 jaar.
Omdat ze letterlijk zijn uitgemolken, ze produceren niet meer genoeg, ze zijn extreem mager, ze zijn kreupel en/of ziek, dus dan worden ze geruimd.
Een verontrustend groot deel van de koeien in de Nederlandse melkveehouderij lijdt onder gebrekkig welzijn.
Door het fokbeleid geeft een koe inmiddels zoveel melk dat dit haar eigen gezondheid ernstig ondermijnt en levensduur drastisch verkort. De NVWA en particuliere veeartsen zijn “te gewend geraakt” aan de slechte conditie waarin de huidige melkkoeien verkeren.
Een derde van de melkkoeien komt nooit buiten. Hun kalfjes worden meestal direct na de geboorte bij hen weggehaald en onder kalf-onvriendelijke omstandigheden vetgemest.
In de vee-industrie is de melkproductie van melkkoeien in de afgelopen eeuw enorm toegenomen. Waar een melkkoe honderd jaar geleden nog 2500 kilo melk per jaar gaf, geeft de huidige melkkoe tegenwoordig 8000 kilo melk. De melkgift is dus meer dan verdriedubbeld.
De extreem hoge melkgift, vergt enorm veel energie van de koe. Je kunt het vergelijken met iedere dag 8 uur lang hardlopen: dat houd je niet lang vol.
Melk is helemaal niet geschikt voor mensen
70% van de Wereldbevolking heeft een lactose intolerantie
Melk bevat 4 – 5% lactose ook wel melksuiker genoemd. Lactose moet eerst door het enzym lactase in de darmen in glucose en galactose worden afgebroken voordat het in het lichaam kan worden opgenomen. Na onze zoogtijd neemt de hoeveelheid beschikbare lactase in ons lichaam sterk af waardoor wij moeite krijgen met het verteren van melk. Dat is niets bijzonders want 70% van de wereldbevolking verliest dit enzym na de zoogtijd. Dit noemen we een lactose-intolerantie.
We blijven melk drinken omdat ouders kinderen dat aanleren...
Veel te grote zware uiers bij deze koe en ze heeft ontstoken en bloederige tepels... Deze koe heeft ontstoken gewrichten door het gewicht van de uiers en de slechte vloer in de stallen...
Koemelk is eigenlijk gemaakt om een kalf, dat bij de geboorte ongeveer 40kg weegt, in een jaar te laten groeien naar 350kg. De groei van kalveren gaat zo snel dat ze binnen twee jaar volwassen zijn. Dat is tien maal sneller dan bij mensen het geval is.
Dat heeft de natuur zo geregeld omdat koeien in de vrije natuur prooidieren waren. Jonge dieren waren kwetsbaar voor roofdieren en moesten zo snel mogelijk groot worden. Als je een baby (koe)melk geeft dan geef je hem voeding die er op gericht is het gewicht in één jaar bijna te vertienvoudigen. Nu drinkt een baby natuurlijk niet zo veel als een kalf maar uw kind krijgt wel dezelfde groeihormonen en dezelfde grote hoeveelheden eiwitten binnen die eigenlijk voor de snelle groei van het kalf bedoeld waren. Denk nu niet groeihormonen? Die zijn toch verboden?! Dat klopt, ik bedoel hier de groeihormonen die een koe in de melk afscheidt om het kalf sneller te laten groeien.
Zuigbehoefte
De kalfjes drinken nooit bij hun moeder maar hebben wel een enorme zuigbehoefte. Ze zuigen daarom vaak aan onderdelen in hun omgeving. Na 4 tot 12 weken krijgt het kalf vast voedsel (spenen). Sommige boeren werken met pleegmoeders. De kalveren worden weggehaald bij hun eigen moeder en komen dan in een kalverencrèche met een pleegmoeder. Andere boeren houden de kalveren in hokken waar ze alleen zitten.
Vaarskalveren
Vrouwelijke kalveren, vaarskalveren genoemd, worden ingezet als mellkoe of afgegeven aan de vleesindustrie. Onlangs zijn de regels omtrent het afgeven van kalfjes aan de vleesindustrie verbeterd. Voorheen konden de kalfjes worden afgegeven na veertien dagen. Het gevolg was dat een te licht kalf bij gebrek aan afnemers vaak werd afgewezen en vervolgens geëuthanaseerd. Nu moet een te licht kalf zes dagen langer bij de boer blijven om aan te sterken en een euthanasie te ontlopen.
De huisvesting van koeien roept ethische vragen op. De boxen zijn te klein en te smal voor de huidige Holstein Friesian koeien, hetgeen ruggengraadvervormingen, huidschade en schaafwonden veroorzaakt. Niet alleen de gladde, betonnen roostervloeren veroorzaken kreupelheid, maar ook de grootte van de uiers waardoor ze abnormaal moeten lopen, leidt tot pootproblemen en kreupelheid. Maar liefst 80 procent van de koeien heeft eens per jaar last van hoefproblemen, waarvan wel 25% zichtbaar kreupel is.
De kleine kalveren worden binnen enkele uren ( sommige boerderijen hanteren maximaal 2 dagen ) bij hun moeder weggehaald zodat er voor de boeren geen melk productie verloren gaat. Sommige kalveren verblijven in slechte conditie op een harde vieze ondergrond tot ze gesorteerd worden voor melk koe of voor de slacht. Soms verblijven ze hier wel 8 weken lang.
De melkveehouderij creëert jaarlijks als ‘bijproduct’ bijna één miljoen ‘overbodige’ kalfjes, omdat de melkkoe steeds opnieuw drachtig wordt gemaakt om melkafgifte te stimuleren. De kalfjes hebben het zwaar: ze worden meestal lange tijd solitair gehouden. Als ze na +- 14 dagen getransporteerd mogen worden en naar ‘vetmesterijen’ gaan, zien ze vaak zelden nog daglicht. Nederland telt slechts 30 melkveebedrijven die kalfjes gedurende weken tot maanden bij hun moeder laten drinken. Voor het welzijn van zowel moeder als kalf is dat superbelangrijk. Maar de boer verliest zo ongeveer zeven liter melk per koe per dag, terwijl hij niet of nauwelijks economisch beloond wordt voor zijn stap.
Zelf ben ik ook bij een aantal boerderijen wezen kijken en heb echt hetzelfde geconstateerd wat erg verdrietig is.
Gelukkig zijn er ook nog goeie boerderijen maar die zijn over het algemeen biologisch en/of biologische dynamische boerderijen ....
In de vee-industrie is de melkproductie van melkkoeien in de afgelopen eeuw enorm toegenomen. Waar een melkkoe honderd jaar geleden nog 2500 kilo melk per jaar gaf, geeft de huidige melkkoe tegenwoordig 8000 kilo melk. De melkgift is dus meer dan verdriedubbeld.
De extreem hoge melkgift, vergt enorm veel energie van de koe. Je kunt het vergelijken met iedere dag 8 uur lang hardlopen: dat houd je niet lang vol.
Daarom krijgen de koeien ook veel krachtvoer.
Misvorming/vergroeiing van de ruggengraat door te kleine verblijven. De koeien hebben ook vaak schaaf en schuurplekken in hun nek door te kleine verblijven en te lage ijzeren balken...
Een koe in de wei...???
Er komen steeds meer mega stallen en de boeren krijgen te veel koeien waardoor de koeien helemaal niet meer naar buiten mogen, puur omdat het te veel werk, gesleep en tijd kost voor de boer.
- Koeien worden dus van de 20 jaar die ze eigenlijk hebben maar 5 jaar en hebben nog nooit op een weiland gestaan.
- Driekwart van de zuivel die Nederland produceert gaan naar het buiten land.
- Friesland Campina is de grootste zuivel verwerker van Nederland.
- Er zitten +-250 koeien in een megastal en er zijn ongeveer 321 megastallen + honderden nieuwe bouwvergunning voor meer van deze stallen.
- Een koe is de wei wordt steeds meer een virtueel imago. ( voor melk in het buitenland en Nederland)
- 58% van onze Nederlandse koeien komen nog buiten.
- Dode stier kalveren worden gebruikt voor Groene stroom. ( die artikel onderaan de pagina)
Zoals de boer zegt in Zembla: '' We willen scherpe magere koeien want die zorgen beter voor mij dan voor zichzelf ''
Koeien zijn wegwerp producten geworden, daalt de productie dan wordt de koe vervangen.
- Deze koe is met het uitladen gevallen door haar slechte conditionering...
De vrachtwagen chauffeur probeert de gevallen koe van de laadklep te trekken zodat ze het luik kunnen sluiten en weg kunnen gaan...
Volgens de Transport-wet mogen dieren die gewond, zwak of ziek zijn en niet op eigen kracht pijnloos of zonder hulp kunnen bewegen niet op transport en moeten ze uit hun lijden moeten worden verlost. Echter: in Nederland is de gangbare praktijk dat ook deze dieren op transport worden gezet naar het slachthuis, of vervoerd naar veemarkten waar ze verder verhandeld worden - waarna ze alsnog naar een slachthuis in Nederland of het buitenland gaan.
De houding lijkt nu te zijn ‘als een koe kan lopen, kan ze vervoerd worden’, terwijl zichtbare tekenen van ziekte, stress en pijn genegeerd worden.” Op slachthuizen zijn teveel koeien en arriveren met letsel dat veroorzaakt is door gebrekkige stalinrichting. Dat betekent dat er iets mis is bij de melkveebedrijven waar zij vandaan komen.
Als ze dan ook eindelijk zijn aangekomen bij een slachthuis worden ze daar vaak geschopt / geslagen / met stroomstoten gekweld en als ze dan in het apparaat zitten waar ze een pin door hun hoofd schieten, schieten ze vaak ook nog mis... zware dierenmishandeling is dit...
Zoals het wel hoort te zijn voor koeien en hun kalveren...!!!
Kalveren hebben een sterke band met hun moeder. In de natuur blijven vrouwelijke kalveren zelfs hun hele leven in de kudde van hun moeder.
De essentiële eerste uren
Koeien zijn al na acht maanden tot een jaar geslachtsrijp. Een drachtige koe bevalt na negen maanden (afkalven). De koe brengt de geboorte, die enkele uren duurt, liggend door. Na de geboorte likt de koe het kalf ter verzorging. Dit heeft een stimulerend effect op de activiteit van het kalf. De koe zal na een aantal uur het kalf aansporen om te gaan drinken. Het is van levensbelang voor de gezondheid van het kalf om de geproduceerde melk van de moeder, biest, te drinken. De band tussen het kalf en de moeder ontstaat al in de eerste paar uur.
De eerste weken
Koeien isoleren zich van de kudde op het moment dat de afkalving van start gaat. Ook na de afkalving zal de koe haar kalf op afstand van de kudde houden. Ze verstopt haar kalf als het ware. Na een aantal dagen volgt het kalf de koe naar de kudde en zal daar in een soort kalverencrèche terecht komen. Pas na enkele weken neemt het kalf zelf initiatief om bij de moeder te drinken.
Verder verloop
Na 6-12 maanden, afhankelijk van of de koe opnieuw drachtig is, zal het kalf gespeend worden en vast voedsel gaan eten. De band tussen koe en kalf blijft bestaan, ook al krijgt de koe opnieuw een kalf. Vrouwelijke kalveren, vaarskalveren, zullen over het algemeen in de kudde van hun moeder blijven. Stieren verlaten uiteindelijk de kudde.
Koeien zijn kuddedieren. Het woord ‘kuddedier’ wekt misschien de indruk dat koeien allemaal hetzelfde zijn, maar niets is minder waar. Koeien zijn intelligente dieren met een rijk gevoelsleven en unieke persoonlijkheden. En de kudde is een complex sociaal netwerk waarbinnen vriendschappen voor het leven worden gevormd.
Sociale dieren
Koeien verzorgen elkaars vacht met hun tong. Dit gedrag is ook een sociale aangelegenheid: het verstevigt de banden en vriendschappen binnen de kudde en neemt eventuele spanningen weg. Koeien vinden het heerlijk om gelikt te worden, ze vertonen zelfs speciale poses waarmee ze om een likbeurt vragen.
Biologisch dynamische boerderijen door Nederland...
Filmpjes en Artikelen
100% GRASGEVOERD
ze groeien op hun eigen tempo, zonder krachtvoer, maïs, soya of granen.
KALFJES BIJ DE KOE
Kalfjes blijven bij de koe en drinken melk van de moeder, zoals het hoort!
ANTIBIOTICA VRIJ
De natuur, kruiden en homeopathie houden de kudde lekker & gezond.